Stanisław M. Gebhardt – uchodźca polityczny, kawaler Orderu Orła Białego, człowiek, który niezaprzeczalnie stanowi symbol elity polonijnej jako ten, który po Janie Pawle II był niewątpliwie jednym z najwybitniejszych Polaków i szerzył w sposób najbardziej znamienity przez cały okres powojenny ideę patriotyzmu oraz
chrześcijaństwa wśród Polonii na całym świecie. Stanisław Gebhardt stanowi przykład dla młodych Polaków zarówno w Polsce jak i na obczyźnie postawy Polaka Patrioty i Katolika. Stanisław M. Gebhardt był w okresie II WŚ żołnierzem Szarych Szeregów, a następnie żołnierzem Armii Krajowej – był poddawany ciężkim przesłuchiwaniom i więziony w więzieniu Montelupich. Ponadto S. Gebhardt był także więźniem obozów koncentracyjnych w Mauthausen i Gross-Rosen , po uwolnieniu walczył następnie w wojsku polskim we Włoszech. Po demobilizacji, w 1948r., został włączony w Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczania; pobierał nauki w polskim obozie, w
ramach 3 Batalionu Strzelców Karpackich w Norfolk. Stanisław M. Gebhardt był członkiem Macierzy Polskiej na Uchodźstwie, członkiem polskiej sekcji Voice of America od 1955r., a także dyrektorem Fundacji Solidarności Międzynarodowej w Rzymie. Profesor Gebhardt pełnił ponadto funkcję dyrektora emigracyjnego pisma
„Odnowa” w Londynie, które wydawało m.in. książki przeznaczone do podziemnej dystrybucji na terytorium komunistycznej Polski, w tym m.in.: George’a Orwella oraz Karola Popiela, z którym był zaprzyjaźniony, a także Jana Nowaka-Jeziorańskiego oraz lobbował za zdobyciem środków na ów szlachetny cel. Współpracował także z
Kazimierzem Eustachiewiczem. Nadto, S. M. Gebhardt był współtwórcą Rady Politycznej Młodzieży w ramach NATO, a także pełnił funkcję sekretarza generalnego Sekcji Młodzieżowej Chrześcijańskiej Demokracji Unii Europy Środkowej w Paryżu.
W latach 1962-1966 współtworzył w Rzymie Esperienze Internazionali, centrum
studiów i analiz, zajmujące się zagadnieniami problemów dotyczących funkcjonowania systemów demokratycznych oraz kwestiami konfliktów międzynarodowych. Następnie został mianowany vice-prezesem (1990-1995) Chrześcijańsko-Demokratycznej Unii Europy Środkowej w Bratysławie oraz
wiceprezesem Światowej Unii Chrześcijańskich Demokratów w Brukseli w latach
1992-1995. Był członkiem przedwojennego Stronnictwa Pracy, partii politycznej
założonej przez Ignacego Paderewskiego i gen. Hallera oraz Karola Popiela, którego
kapelanem był od 1937 roku późniejszy kardynał Stefan Wyszyński oraz członkiem
tajnej organizacji „Unia”, utworzonej w okresie wojny, do której należał także i
przyszły papież Karol Wojtyła, aż do czasu rozbicia SP przez SB tuż po IIWŚ, a
następnie uczestniczył w próbie jego reaktywacji Stronnictwa Pracy w latach 1990-
1994r. jako jego vice-prezes. Ponadto pełnił funkcję vice-prezesa Ruchu Odbudowy
Polski w latach 1995-1998r. oraz prezesa Fundacji Odbudowy Demokracji im. I.
Paderewskiego, utworzył Centrum Myśli Chrześcijańsko-Społecznej, a także był
przewodniczącym Rady Programowej Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im.
Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego. Współpracował z Polonią w
Ameryce Łacińskiej i zajmował się jej rozwojem ekonomicznym oraz rozwojem
ekonomicznym Wietnamu. Nadto, został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej,
Krzyżem Walecznych, Medalem Wojska Polskiego Zagranicą, Srebrnym Krzyżem
Zasługi z Mieczami, Krzyżem Solidarności Walczącej, Złotym Medalem Zasłużony
Kulturze Gloria Artis, Commendatore -Orderem Zasługi Republiki Włoskiej, Orderem
Simona Bolivara w Wenezueli, Komandorią Orderu Zasługi Bernardo O’Higginsa w
Chile.
Absolwent (1953r.) wydziału ekonomii w ramach Polskiego Uniwersytetu na
Obczyźnie, działającego na terytorium Wielkiej Brytanii, w Londynie, a także kursów
nauk i społecznych i politycznych na Sorbonie oraz zarządzania przedsiębiorstwami
w City University London.
Stanisław M. Gebhardt był niezłomnym patriotą i katolikiem, który całe swoje życie na
uchodźstwie poświęcił walce o suwerenną i katolicką Polskę. Jego życie i myśl są
kluczowe w procesie jednoczenia Polonii na świecie, szczególnie w aktualnym
momencie historycznym, kiedy to odradzają się po raz kolejny ludobójcze
totalitaryzmy.

Stanisław M. Gebhardt—a political exile, Knight of the Order of the White Eagle—is
an indisputable symbol of the Polish diaspora elite. Following in the footsteps of John Paul II, he was undoubtedly one of the most distinguished Poles of the post-war period. Throughout his life, he tirelessly promoted the ideals of patriotism and Christianity among the Polish communities worldwide. His unwavering dedication serves as an exemplary model of a Polish patriot and Catholic for young Poles, both in Poland and abroad.
During World War II, Stanisław M. Gebhardt served as a soldier of the Szare Szeregi (Gray Ranks) and later as a member of the Armia Krajowa (Home Army). He endured brutal interrogations and imprisonment in the Montelupich prison.
Furthermore, he was a prisoner of the Mauthausen and Gross-Rosen concentration camps. Upon his liberation, he continued his service by fighting in the Polish Armed Forces in Italy. Following demobilization in 1948, he was incorporated into the Polish Resettlement Corps. He pursued his education in a Polish military camp as part of the 3rd Carpathian Rifle Battalion in Norfolk.
Stanisław M. Gebhardt was an active member of Macierz Polska na Uchodźstwie (Polish Educational Society in Exile), a member of the Polish section of Voice of America from 1955, and the director of the International Solidarity Foundation in Rome. Additionally, he served as the director of the London-based émigré publication Odnowa, which was instrumental in publishing and clandestinely distributing literature within communist Poland, including works by George Orwell, Karol Popiel (a close associate of Gebhardt), and Jan Nowak-Jeziorański. He also played a key role in securing funding for this noble cause and collaborated with Kazimierz
Eustachiewicz.
Moreover, Stanisław M. Gebhardt was a co-founder of the Political Youth Council within NATO and served as Secretary-General of the Youth Section of Christian Democracy for Central Europe in Paris. Between 1962 and 1966, he co-founded Esperienze Internazionali in Rome, a research center dedicated to analyzing
democratic systems and international conflicts. He later held the position of Vice President (1990-1995) of the Christian Democratic Union of Central Europe in Bratislava and Vice President of the World Union of Christian Democrats in Brussels (1992-1995).
A pre-war member of the Stronnictwo Pracy (Labour Party)—a political organization established by Ignacy Paderewski, General Haller, and Karol Popiel, whose chaplain since 1937 was the future Cardinal Stefan Wyszyński—Gebhardt also belonged to the clandestine wartime organization "Unia", alongside Karol Wojtyła,
the future Pope John Paul II. After the Labour Party was disbanded by the communist Security Service (SB) following World War II, Gebhardt participated in its attempted reactivation between 1990 and 1994, serving as Vice President. Furthermore, he held the position of Vice President of the Movement for the
Reconstruction of Poland (1995-1998), was the President of the Ignacy Paderewski Foundation for the Reconstruction of Democracy, and established the Center for Christian-Social Thought. Additionally, he chaired the Program Council of the Institute of National Thought Heritage, dedicated to the legacies of
Roman Dmowski and Ignacy Jan Paderewski. Gebhardt collaborated extensively with the Polish diaspora in Latin America, actively contributing to its economic development, as well as supporting economic
initiatives in Vietnam.
Throughout his life, Stanisław M. Gebhardt was honored with numerous distinguished decorations, including:

• Cross of the Home Army,

• Cross of Valor,

• Medal for the Polish Armed Forces Abroad,

• Silver Cross of Merit with Swords,

• Fighting Solidarity Cross,

• Gold Medal for Merit to Culture Gloria Artis,

• Commendatore of the Order of Merit of the Italian Republic,

• Order of Simón Bolívar (Venezuela),

• Commander's Cross of the Order of Merit of Bernardo O’Higgins (Chile).

In terms of education, he graduated in 1953 with a degree in economics from the Polish University in Exile (London, UK) and further pursued studies in social and political sciences at the Sorbonne, as well as business management at City University London.
Stanisław M. Gebhardt was an unwavering patriot and devout Catholic who
dedicated his entire life in exile to the fight for a sovereign and Catholic Poland. His
lifelong mission and intellectual legacy remain fundamental to the unification of the
Polish diaspora, particularly in the present historical moment, as the world once again
witnesses the resurgence of genocidal totalitarian regimes.